De kunst van het loslaten

Het is vrijdagmorgen en ik lig op een bedje in de tuin van ons vakantiehuisje. We zijn op vakantie in Vietnam en hebben een heerlijk luxe huisje geregeld voor 2 dagen aan het strand. Even heerlijk helemaal niets, lekker genieten van elkaar, de zon, de zee en het zwembad.

Afgelopen weken weken waren druk. Maarten was bijna 2 weken in Nederland en we misten hem best wel. Marcus krijgt nu door dat pappa lang weg is en hij vroeg regelmatig wanneer hij er weer zou zijn. Ik keek er van te voren een beetje tegenop maar alles is gelukkig goed gegaan. Ik had mijn eigen routine en Marcus en Alexander waren heel lief. Het is alleen in de avond saai. Gelukkig kwamen Thomas, Joana en Clara een keer eten en had ik in het weekend een verjaardag en een BBQ. En gelukkig doet Netflix het weer goed. 

11 September waren we naar Disneyland geweest en dat was echt super leuk. De eerste rit hadden we gelijk the pirates of the Caribbean gedaan met z'n allen en aan het einde zei Marcus wel, was een beetje spanned mamma. De rest van de dag hebben we maar iets kindvriendelijke ritjes gedaan. We hadden heerlijk genoten en het is zeker voor herhaling vatbaar.

16 September was Marcus jarig, drie jaar alweer en wat gaat het toch snel. Hij kent de kleuren allemaal, in het Engels en Nederlands, kan tellen in het Nederlands en Engels, weet de vormen en hij begint de letters te herkennen. Zit je in taxi en zegt hij ineens kijk mamma de letter A daar en ook de letter B. Waar is de tijd gebleven denk ik dan.... Nog maar drie jaar geleden was je er net en dat voelt nog als de dag van gisteren. Toen was hij nog afhankelijk van ons en nu heeft een eigen willetje en ook een eigen leventje. Zijn leventje op school en soms vind ik dat best moeilijk. Hij is de allerjongste van de klas, maar wel de grootste. In het begin vond ik dat heel moeilijk. Hadden we hem niet beter nog bij zijn oude juf kunnen laten, weet de nieuwe juf wel wat hij nodig heeft.... Maar ja, ik ben zelf juf dus ja natuurlijk was het een goede beslissing om hem door te laten gaan en natuurlijk is zijn nieuwe juf lief en goed. Maar oh wat is het moeilijk om je allergrootste en liefste schat los te laten. Maar vertrouw de juf en je eigen kind en na twee weken was hij helemaal gewend.

Zijn verjaardag hadden we gezellig gevierd met vrienden op zaterdagmiddag. Marcus genoot er echt van, veel mooie cadeaus en een veel te grote Paw patrol taart waar we nog lekker de hele week van hebben gegeten.

Nu zijn we in Vietnam en genieten we lekker. Ho Chi Minh stad is erg indrukwekkend, ik weet niet of ik hier zou kunnen wonen maar het is erg gezellig om bij onze vrienden op bezoek te zijn. Zij hebben een mega groot huis met zwembad wat hier echt wel een must is aangezien het hier meestal 30 graden is of warmer is. Dinsdag hadden we met Thomas, Joana en Clara afgesproken want zij zijn hier ook op vakantie. Met hun hadden we een old timer tour door de stad gedaan en dat was heel erg mooi. Vanavond nog lekker een BBQ en morgen weer lekker naar huis. Stiekem zijn we al aan het nadenken wat we met kerst gaan doen, Filipijnen denken we nu. Klinkt best wel luxe maar alles is nu zo dichtbij en nu kunnen we juist de wereld ontdekken. De kinderen zijn nog jong en beide makkelijk om mee te nemen als het niet te lang vliegen is. Maar eerst nog met mijn ouders naar Taiwan over 3 weken, tja leven in Shanghai heeft nadelen maar gelukkig ook heel veel voordelen.